Ik heb een interessant boek gelezen: Kinderen opvoeden en vrede in het huis houden van Theo Schoenaker, Julitta Schoenaker en John M.Platt.
De drie auteurs baseren hun opvoedingmethoden op de Individualpsychologie van Alfred Adler.
Het gaat erom dat je je kinderen be-moed-igt in plaats van ont-moed-igt.
Door bijvoorbeeld ze zelf verantwoordelijk te laten zijn en ook vertrouwen uit te spreken dat ze dat aankunnen (in het boek staan lijstjes van verantwoordelijkheden die kinderen kunnen hebben op bepaalde leeftijden).
Denk dan aan zaken als opruimen, aankleden, zakgeld, helpen in huis, huiswerk maken etc.
Een paar leuke en handige tips:
- Als een kind nog in bed plast: maak er geen issue van maar laat het kind zien waar de schone lakens liggen, hoe het het bed kan opmaken en waar schone kleren liggen. Laat het kind zijn/haar eigen bed weer opmaken ‘s nachts. In 90% van de gevallen leert het kind snel om niet meer in bed te plassen.
- Organiseer eens per week een gezinsvergadering waarin je van alles bespreekt en afspreekt: taken in huis, bedtijd, etc. Laat ieder zijn inbreng hebben en luister goed.
- Meehelpen in huis: maak op een gezinsvergadering een lijstje van wat er moet gebeuren en verdeel met elkaar de taken en maak ook afspraken wanneer de taken worden uitgevoerd. Kinderen vinden het fijn erbij te horen en door ze de mogelijkheid te bieden om te helpen, voelen ze zich serieus genomen.
- Liegen: stel geen vragen waarop u het antwoord al weet: bijvoorbeeld je weet zeker dat het kind een chocoladereep heeft gepakt. Zeg dan niet: hé heb je dat weggenomen? (het kind zal zich dan zo in het nauw gedreven voelen dat het ontkennend zal antwoorden). Maar zeg: hé ga je nu een nieuwe reep kopen of als je je thee ophebt, en betaal je het van je eigen geld of zal ik het van je zakgeld inhouden?
- Badkamertechniek: bij ruzie tussen kinderen: ga je er niet mee bemoeien, maar zonder je met een boekje of muziekje in de badkamer af. Zo geef je je kinderen de kans om het zelf op te lossen. Zeg dat ook dat je ze het vertrouwen geeft dat ze dat zullen doen. De techniek werkt ook als je kind je aan het uitdagen is.
- Vergeet het kind brood mee te nemen of gymspullen, breng het niet na, maar laat het kind het zelf oplossen. Dan leert het veel eerder om zelf de verantwoordelijkheid te nemen.
- Opstaan: geef het kind een wekker en bespreek hoe laat het wil opstaan om tijd te hebben om zich aan te kleden en te ontbijten. Laat de verantwoordelijkheid dan zelf aan het kind over. Blijft het in bed liggen, ga dan 10 minuten voordat je weg moet naar de kamer en pak de kleren op en zeg dat het zich of nu meteen kan aankleden, maar dat je over 10 mintuten weggaat. Of dat het zich op school of in de auto aan kan kleden. Hou dat vol!
- Begrensde keuzemogelijkheden geven: kinderen moet je laten kiezen, dat getuigt van meer respect dan dat ze bevelen moeten opvolgen. Bijvoorbeeld: vraag aan je zoon die uit wil gaan of hij om half twaalf of om twaalf uur thuis wilt zijn. Als hij twaalf uur zegt, vraag je vervolgens:” als je te laat bent, wil je dan een of twee weekenden thuis blijven?” Hij kiest een weekend. Is hij vervolgens te laat dan kan je hem daaraan houden want dat heeft hij gekozen (en dat geeft minder een “straf”gevoel).
Door dingen anders te doen, kan er meer lucht en ruimte komen in je gezin.
Succes!
Voor een opvoedtraining in het bemoedigen (encouragingtraining)
